Verdeeldheid

In de hondenwereld is er veel verdeeldheid met betrekking tot het trainen van honden. Met name hoe probleemgedrag wordt aangepakt/opgelost. Er zijn op dit moment twee kampen ontstaan die elkaar behoorlijk te lijf gaan. Op de diverse sociale media worden er flinke discussies gevoerd over hoe gedrag op te lossen. Dit heeft mij de laatste tijd behoorlijk aan het denken gezet hoe we het op een andere/betere manier kunnen aanpakken.

Twee kampen

Sommige woorden zoals dominantie, correctie, aantikken, etc. hebben een negatieve lading gekregen. Als deze woorden gebruikt worden schieten sommige mensen direct in de verdediging, ja ik soms ook, of krijgen ze een waas voor hun ogen waardoor ze niet meer in staat zijn om de dialoog/discussie te voeren. Hierdoor ontstaan discussies die uit de hand lopen en niets meer met het originele onderwerp te maken hebben, waardoor deze vaak ontaarden in persoonlijke vetes.

Wat zijn we er mee opgeschoten?

We vliegen elkaar alleen maar in de haren omdat iedereen een andere betekenis geeft aan de gebruikte woorden. De afgelopen dagen heb ik eens zitten kijken naar wat discussies die ik zelf gevoerd heb, en die nog steeds gevoerd worden in groepen, en op mijn persoonlijke pagina. Ik ben tot de ‘schokkende‘ conclusie gekomen dat we eigenlijk niets zijn opgeschoten en het elkaar alleen maar lastiger aan het maken zijn. Tevens maken we de kloof tussen de twee kampen alleen maar groter en groter. We komen hierdoor steeds verder van elkaar te staan, omdat we de dialoog/discussie uit de weg gaan. Op de sociale media wordt je al snel geblokt als je aangeeft dat het ook anders kan en hoe het anders kan. Zelf heb ik dit diverse malen ondervonden.

Goed voorbeeld doet volgen

great-leadersIk moet eerlijk bekennen dat ik zelf ook schuldig ben aan het vergroten van de kloof tussen de twee kampen. Daarom schrijf ik dit bericht omdat de honden door onze woordenwisselingen er niet beter van worden en al helemaal niet geholpen worden. Het wordt dus tijd om het anders aan te gaan pakken. Daarom ga ik zelf dus naar een lezing, om te kijken wat ik daar van kan leren. Dit zal voor mij de eerste stap zijn, maar zeker niet de laatste!

Hoe kan het anders?

Een echte oplossing lijkt niet zomaar te zijn gevonden, echter elkaar bestrijden is ook niet de oplossing als ik zo eens terug kijk op de afgelopen tijd. Dat is wel gebleken. Alleen door samen te werken kunnen we elkaar, maar vooral de honden, helpen ook al verschillen we nog zoveel van mening over hoe de hond geholpen wordt, dit lijkt de enige manier te zijn om verder te komen en de twee kampen dichter bij elkaar te brengen.

De vraag is alleen staat iedereen hier voor open?
Dat is een vraag waar ik op dit moment geen antwoord op heb, maar de tijd zal het leren…

, , ,