(a)sociale buurthonden of hun eigenaren?

Honden uitlaten in de buurt wordt een steeds leukere ervaring. Wij lopen onze standaard route naar het uitlaatveld voor de laatste ronde van de honden. Halverwege de ronde komen wij een Amerikaanse Bulldog tegen die rustig staat te kijken. We weten toevallig van deze hond dat deze in het recente verleden een Jack Russell te pakken heeft gehad, dus we zijn wat alerter dan normaal. Aan de andere kant loopt een Stafford van dezelfde eigenaar. Deze komt ook even onze honden besnuffelen. De eigenaar van de honden roept zijn honden, echter komen deze niet, wij laten de honden elkaar besnuffelen.

We lopen door en de honden komen achter ons aan, weer volgt er een snuffel sessie. De inmiddels iets wat onrustige baas staat nog steeds zijn honden te roepen, om te zorgen dat ze bij hem komen, maar deze blijven bij ons in de buurt. Wij lopen weer door en lopen richting de man die nog staat te wachten op zijn honden. De man spreekt mij met de legendarische zin. “Ga dan ook niet de hele tijd stilstaan!!” waarop ik antwoord, “de honden mogen elkaar toch wel even ontmoeten?” Waarop hij antwoord dat ik ook al mot heb met iemand anders uit de buurt. Wat dit met het huidige voorval te maken heeft is mij een raadsel maar goed. Ik antwoordde daarop: “Dat ik geen mot met hem heeft maar hij blijkbaar met mij” en dat hij dus niet weet hoe de vork in de steel zit.

Wij moesten vooral doorlopen zodat hij zijn honden aan kon lijnen en naar huis kon gaan, maar er bleek hem blijkbaar meer dwars te zitten. Zo vertelde hij tegen mijn vrouw dat wij al moeite hebben met een klein hondje op te voeden en onder controle te houden en dat wij niet weten hoe honden in elkaar zitten. Dit terwijl zijn honden niet komen als hij ze roept maar goed. ik moest lachen toen hij dit zei en liep door. Dit was natuurlijk tegen het verkeerde been van de man. Hij zei: “Hé schele, blijf dan even stilstaan.”. Ik hoorde nog een paar het woord schele vallen in combinatie met een aantal scheldwoorden, ik besloot maar door te lopen en zo het conflict uit de weg te gaan. Waarschijnlijk wou de man nog even zijn gram halen om een paar wel geplaatste stompen uit te delen. Ik denk namelijk niet dat deze meneer een praatje wou maken….

De man doelt op iemand uit de straat die een Bull Terriër heeft die een chihuahua heeft gegrepen en als de dood is dat zijn hond dit nogmaals doet. Hiermee heb ik in het verleden wel eens staan praten, om er achter te komen wat er toen precies gebeurd was dit heeft hij mij ook in geuren en kleuren staan te vertellen. Een aantal weken geleden liep ik met onze hond (kruising chihuahua/Jack Russell) en een opvang hond langs zijn huis waar de Bull Terriër op het balkon stond. De opvang hond begon te blaffen naar zijn hond. De man kom ook naar zijn balkon, met de opmerking naar mij: “Wat ben je nou aan het doen man, corrigeer je hond toch!” Waarop ik antwoordde: “ik ben de hond aan het trainen, en probeer hem af te leren dat hij gaat blaffen naar voor haar allerlei wild vreemde honden”. Dit vond de man natuurlijk niet goed genoeg, en vond nog steeds dat ik hem moest corrigeren. Ik vertelde hem nog dat als ik hem zou corrigeren de hond zou schrikken en dat dat mij dus geen goed plan leek. Dit was echter tegen dovemansoren gezegd want de man stond al weer binnen.

Na dit hele voorval voelde ik me toch een beetje naar, en besloot om zonder honden naar de man toe te gaan om uitleg te geven over waar ik mee bezig was met de hond. Daar aangekomen belde ik aan. Zijn vriendin/vrouw deed de deur open en zei tegen mij “Zal ik hem maar even roepen?”, waarop ik antwoordde “doe maar even…” De man stond in de keuken en de vrouw riep: “De jongen van de Chihuahua is hier hij wil je even spreken”. Uit de keuken klonk een boze stem, die mij vertelde dat hij helemaal klaar is men mensen met kleine hondjes en dat hij deze mensen haat en dat ik maar uit moest kijken als zijn hond los liep en op mijn hond af kwam rennen en hem wat aan zou doen. Ik antwoordde: “Oké, prima ik blijf tien meter uit de buurt van je.”. Hierna kijkt de man mij nog steeds boos aan, terwijl ik in mijn optiek niets verkeerd heb gedaan. Ik stond verbaasd, is dit dezelfde man waar ik eerst begrip voor had getoond nadat zijn hond een chihuahua had aangevallen? Is dit de man die we simpele tips hebben gegeven?

Het hondenras wordt meestal gekoppeld aan een bepaald type mens en in dit geval klopt deze associatie helemaal…

Heb je ook weleens zoiets meegemaakt en wil je je verhaal kwijt? stuur dan je verhaal in door gebruik te maken van het contactformulier