Belonen van de afwezigheid van slecht gedrag

Er bestaat een manier waarmee u eenvoudig probleemgedrag zelf kunt proberen op te lossen: U beloont simpelweg de afwezigheid van dat probleemgedrag.

Als voorbeeld van probleemgedrag: De blaffende hond

Een voortdurend blaffende hond kan u tot waanzin drijven, maar biedt u ook een geweldige kans om met hem te trainen. U zegt helemaal niets. U negeert het geblaf volledig. Op het moment dat hij uiteindelijk stopt met blaffen, loopt u naar hem toe en zegt iets in de geest van: “Oh wat ben jij een goede hond, je bent gestopt met blaffen. Hier heb je iets lekkers en nog iets lekkers en nog iets lekkers.”

En de hond denkt: “Hmm, dat was makkelijk. Alles wat ik hoefde te doen was stoppen met blaffen en het baasje komt naar me toe en ik krijg wat lekkers”.

Natuurlijk denkt de hond dat niet echt, maar het is wel wat er onderbewust bij hem gebeurt. Omdat hij meerdere lekkere hapjes krijgt terwijl hij stil is, wordt hij dus meer beloont voor het stil zijn dan voor het blaffen. Het is dus niet zo dat hij daarna zal blaffen om stil te kunnen zijn en beloont te worden. Die link legt hij helemaal niet als u hem een tijd lang doorvoert onder het stil zijn.

Feiten over het belonen

Om effectief te zijn, dient een beloning binnen drie seconden gegeven te worden. Binnen 1 sec. is 100% effectief. Binnen 2 sec. ± 60% tot 70% en binnen 3 sec. ± 20% tot 30% effectief. Na drie seconden is het belonen zinloos, want dan beloont u voor iets anders.

Het is dus niet zo dat u de hond beloont voor het blaffen

In dit geval zit er veel meer dan drie seconden tussen het blaffen en het belonen, dus beloont u niet het blaffen maar u beloont het “stil zijn en niet grommen”. U beloont hem alleen maar omdat hij goed gedrag vertoont.

Het is: Hij blaft…, hij blaft…, hij blaft…, oh kijk nou, hij blaft niet, “brave hond”, beloning. Wees niet bang dat u hem aanleert om te blaffen. In tegenstelling van wat u verwacht, denkt de hond dus echt niet: “Als ik blaf en daarna stop, dan krijg ik lekker een beloning.” Dat zit niet in zijn systeem.

Geduld

Als de hond blaft of ander probleemgedrag vertoont, weet u één ding zeker… hij houdt er vroeger of later ook weer mee op.

Een hond ademt zuurstof in, plast, poept en eet soms, anders zou hij niet meer leven. Alleen daarom al weten we dat hij zijn (probleem)gedrag op een bepaald moment stopt… zodat we hem kunnen belonen voor het niet vertonen van dat gedrag. Het enige wat u moet doen is geduldig zijn, volhouden en er op vertrouwen dat het uiteindelijk gaat werken.

Houdt echter rekening met het volgende:

Als een hond iets doet… en er gebeurd echt helemaal niets, dan zal de hond dat (voor hem nutteloze) gedrag steeds minder vertonen tot op het punt dat het gedrag uiteindelijk verdwijnt; het dooft als het ware uit. Het maakt gewoon deel uit van het overlevingsmechanisme van een dier om geen nodeloze energie te steken in zaken die hem niets opleveren.

Maar… wees gewaarschuwd! Als u het ongewenste gedrag, waarmee de hond tot nu toe steeds succes heeft gehad wilt afleren door het te negeren, zal de hond in eerste instantie harder zijn best gaan doen om het gewenste effect te verkrijgen. Het lijkt alsof het probleem alleen maar erger en erger wordt.

Dat erger worden van het wangedrag moet worden gezien als een teken dat het gedrag op punt staat om te stoppen. Het duurt gewoon een tijdje voordat de hond in de gaten krijgt dat het verspilde energie is en hij er mee stopt.

Het is aan het baasje om het geduldig vol te houden.