Ian Dunbar – Verslag Growl Class Workshop Demo (18 Juli 2014)

Naar deze workshops van Ian Dunbar  heb ik heel erg uitgekeken omdat ik fan ben van zijn werk, zijn manier van uitleg en zijn manier van werken met eigenaren. De workshop begint stipt om 10:00. Ian was er klaar voor en de in totaal 130 mensen ook, van deze mensen waren er 16 die een hond mee hadden genomen die Ian zelf uitgekozen had aan de hand van de criteria die zijn opgesteld. De criteria waren:

  • Je hond is minstens één keer (fysiek) in gevecht geweest met een andere hond
  • Je hond heeft nog nooit fysiek letsel toegebracht aan een andere hond (i.v.m. bijtrem)
  • Je hond is niet verlegen, angstig of reactief naar mensen

Foto’s: Doggo.nl

De vragenlijst die door de deelnemende eigenaren zijn ingevuld bevatte vragen over de eerste en de laatste drie gevechten, en hoeveel gevechten daartussen ongeveer hebben plaats gevonden. De laatste vraag was hoeveel schade de hond ooit heeft toegebracht aan een andere hond. Dat was eigenlijk de belangrijkste vraag. Want daarmee kan je vast stellen of de hond een goede bijtrem heeft. Als een hond namelijk geen goede bijtrem heeft kan hij een andere hond namelijk binnen 3 seconden doden. Volgens Ian Dunbar is slechts 5% van de ‘agressieve’ honden écht agressief en gevaarlijk!

Praise your dogs! Make those tails wag!

Eerst wordt de basis gelegd door de honden op de vloer te vragen en te blijven staan en daar te belonen, na een aantal minuten mochten de eigenaren naar een ander plekje lopen, en daar werd hetzelfde gedaan. Belonen en blijven staan. Zo liet hij de honden wennen aan de nieuwe situatie waarin ze zich bevonden. De hele tijd dat de honden in de ring staan werd er door de eigenaren geen aandacht besteed aan het goede gedrag wat ze lieten zien, geen van de honden viel uit namelijk, Ian vroeg de eigenaren de honden te belonen als deze zich goed gedraagt en uitbundig te belonen zodat ze met hun staart beginnen te zwaaien.

Oefeningen

Er werden met de eigenaren een aantal oefeningen gedaan. De zogenaamde sit-stays. Een stap naar achteren en de hond voor je laten zitten. Dit is handig in gevallen waarin de hond een ander hond tegen komt en ze beginnen naar elkaar te staren. Hier kun je dus direct gebruik maken van de stap na achter en de hond in de zit. Aandacht ten alle tijden op jou krijgen, zodat de situatie minder bedreigend is voor beide honden. Mocht de andere hond toch jou hond ‘aanvallen’ heeft jou hond minder kans op ernstig letsel omdat hij met de rug naar de andere hond zit en dus de aanvallende hond niet in zachte gedeeltes kan bijten zoals de buik.

Een andere oefening die overigens het over het hele weekend terug kwam was de sit, down, sit, stand, down, stand oefening. Dit is heel makkelijk aan te leren door middel van lure & reward training.

Als een hond toch uitviel/blafte/gromde naar een andere hond dan werd tegen deze hond gezegt stil, en daarna gelijk een voertje voor zijn neus gehouden. Hierdoor kan de hond niet blaffen omdat hij te druk is met het snuffelen aan het voertje. Na drie seconden wordt het voertje gegeven. Waarom na drie seconden zou je zeggen. Omdat je er (zo goed als) zeker van wilt zijn dat je niet het uitvallen/blaffen/grommen gaat belonen.

Jazz-up en Settle down was ook een oefening die gedaan werd, echter werd hier een kleine competitie van gemaakt om zo rond de vier seconden te eindigen. Het doel is om de hond eerst actief te laten zijn en daarna gelijk in een af positie te krijgen. Ian meet met zijn stopwatch hoelang de eigenaren erover doen. Als Ian down roept en alle honden liggen in de af positie dan wordt de stopwatch stil gezet. Was je de laatste dan kon je op grappig commentaar rekenen van Ian. In de trend van “Jij houdt het hele team op, ik wil je niet onder druk zetten, maar doe eens even beter je best”. Uiteindelijk lag de snelste tijd rond de vijf seconden als ik het mij goed herinner.

In een cirkel lopen. Hierin zijn er twee cirkels, de buitenste loop met de klok mee, en de binnenste cirkel tegen de klok in. De ringen zien er dus als volgt uit. (van buiten naar binnen) Hond-eigenaar-eigenaar-hond. Als Ian stop riep stopte de buitenste ring met lopen, en de binnenste liepen door tot dat ze iemand tegen kwamen. De hond moest zitten, en de eigenaren konden elkaar de hand schudden. Echter moesten de eigenaren wel op hun eigen hond letten dat deze in de zit bleven. De hond leert hiervan dat hij zich op de baas dient te focussen en de andere hond negeert.

In een Cirkel lopen

In een cirkel lopen en bij elkaar stoppen om een hand te geven. Foto: Doggo.nl

Flooding

Er wordt in deze situatie flooding toegepast maar er wordt wel gelijk gewerkt aan het verbeteren van het gedrag van de hond door middel van klassieke conditionering en operante conditionering. Ian vergeleek dit, later op de dag, met een mooi verhaal over een glijbaan in een pretpark waar hij zelf niet vanaf durfde. Uiteindelijk is hij er vanaf gegaan en toen hij beneden was wou hij het snel nog een keer doen vanwege de adrenaline. Je kunt niet alles in het leven van de hond voorkomen, maar je kunt er wel op inspelen door er voor je hond te zijn, en deze te leren wat er verwacht wordt van hem in zo’n situatie.

Klassieke conditionering

Er werd met één van de honden een voorbeeld gegeven van klassieke conditionering. Eén hond (stimulus) verdween achter het grote groene scherm, een hond bleef midden op de vloer staan. Zodra de stimulus in beeld kwam, en de hond op het veld keek naar de andere hond werd deze beloont. Daarna verdween de stimulus weer, en ging de hond op veld weer een stuk dichterbij staan. Zodat hij de stimulus dichterbij was maar de hond reageerde totaal niet op de stimulus. Dus werd deze uitgebreid beloont.

Classical conditioning

De linker hond leert dat de hond aan de rechter kant iets leuks betekent. Foto: Doggo.nl

Aan de kant

Wat mij opviel was dat er van deze 16 honden maar een aantal echt reactief leken te zijn. Het waren in mijn ogen vrij rustige honden die in het dagelijks leven natuurlijk wel reactief kunnen zijn maar dat hier in de gymzaal niet lieten zien. Dit zou natuurlijk ook kunnen komen door het aantal honden dat ineens om de hond heen staat, de ‘vreemde’ omgeving, etc., etc.. Op twee ausie’s na die behoorlijk wat reactiviteit naar andere honden vertoonde. Deze honden werden dan ook aan de kant gezet om daar verder te oefenen om niet te reageren op voorbij lopende honden, en ik moet zegen dat dit behoorlijk goed werkte want na verloop van tijd hoorde je de honden niet meer blaffen naar honden die voorbij liepen.

Los laten

Ian had verwacht dat er aan het einde van de dag wel mensen waren die de honden los zouden laten, dit was echter niet het geval. Aan het einde van een sessie vroeg hij ook aan eigenaren of hun hond aan kont geroken mocht worden. Heel veel eigenaren zeiden nee. Ook toen Ian de hond van Xena (Renate van der Hagen) vasthield om aan haar kont geroken te worden liepen alle eigenaren + honden er voorbij. Niemand durfde het aan om dat te doen terwijl Ian de hond goed vast hield. Toen Ian dat zag vond hij het sneu voor de hond en rook hij zelf maar even dichtbij de kont van de hond.

Al met al vond ik het een zeer leerzame dag waarbij ik zelf ook weer meer handvatten heb gekregen om met mijn reactieve hond aan de slag te gaan, en hem nog beter duidelijk te kunnen maken wat ik nu precies van hem verlang. Het merendeel zit in de hoofden van de eigenaren. Waardoor deze nerveus zijn/worden. Dit pikt de hond als geen ander op en daarom reageren ze meestal ook zo op de andere honden. Het andere dat mij altijd bij zal blijven is “No Physical prompting, do not touch your dog”, oftewel je hond niet aanraken maar het gedrag dat je wilt altijd uitlokken.

, , , , ,